Bez fluoru

Pasta do zębów z fluorem czy bez fluoru?

- to pytanie zadają co raz częściej klienci pytający o produkty do higieny jamy ustnej.

Od lat 50-tych XX wieku, kiedy to po raz pierwszy wprowadzono fluor jako składnik pasty do zębów, zaczęło się na te pierwiastek w produktach do higieny jamy ustnej istne szaleństwo. W badaniach wykazano, że fluor działa silnie przeciwpróchnicowo i znacząco zmniejsza występowanie tej choroby w społeczeństwie. Zalety fluoru przesłoniły wielu, jego szkodliwość i takież działanie na organizm człowieka - na inne jego wewnętrzne organy. Coraz częściej, w wielu opracowaniach podnosi się toksyczność fluoru i jego niepożądany wpływ na organizm człowieka. Wskazuje się na neurotoksyczność fluoru oraz odkładanie się tego pierwiastka w układzie kostnym człowieka i wpływ na choroby z tym związane, takie jak np. osteoporoza. Dziś sytuacja wygląda tak, że społeczeństwo podzieliło się na "fluorkowców" i "antyfluorkowców".

Od dziesięcioleci większość past i płukanek do ust dostępnych na sklepowych półkach zawiera fluorki pod najróżniejszą postacią. Fluor ponadto znajduje się w wodzie oraz wielu spożywanych co dzień produktach. Przy tak dużej różnorodności miejsc i stężeń występowania fluoru w otoczeniu, coraz trudniej obliczyć dzienną jego ilość przedostającą się do organizmu człowieka. Systemowe dostarczanie fluoru w pastach i płynach do ust, nie przyczyniło się do uporania się z masową chorobą w społeczeństwie, jaką jest próchnica zębów. Argumenty zwolenników stosowania fluoru nie znalazły potwierdzenia w stanie faktycznym społeczeństw i występowaniu próchnicy. Z perspektywy lat niewiele się tu zmieniło - próchnica jest jak była, choć może w mniejszym natężeniu niż dawniej. Peanizacja fluoru jako antidotum na próchnicę nie znalazło pokrycia w statystykach.